Για ένα ξεχωριστό γάμο.

Τα γλυκά μέσα στο δίσκο

Σε συνοδεύει η μουσική στο γάμο το δικό σου, ας μείνει μόνιμη η χαρά στο νέο σπιτικό σου.

Παντρεύτηκε το βαφτηστήρι μας. Να ζήσουν τα παιδιά και να ευτυχήσουν.
Ένα δώρο , όσο καλό κι αν είναι ποτέ δε με εκφράζει.Θέλω να βγάλω και τα συναισθήματά μου στην επιφάνεια.
Ένα μόνο δρόμο έχω, τώρα τελευταία, που με βοηθάει να εκφραστώ.
Δημιουργώ με τα χέρια μου, απλά και ταπεινά πράγματα, όχι τίποτα καλλιτεχνήματα, αλλά αποπνέουν την αγάπη μου.
Να λοιπόν τι έφτιαξα γι' αυτόν τον ξεχωριστό γάμο:

"ΟΥΔΕΝ ΚΑΚΟΝ ΑΜΙΓΕΣ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ ΚΑΛΟΝ ΑΜΙΓΕΣ ΚΑΚΟΥ" (ρήση Στωικών Φιλοσόφων)

Ήμουν , ήμασταν μες την καλή χαρά. Θα πηγαίναμε στο γάμο του αγαπημένου μας βαφτιστηριού. Ετοίμασα τα δώρα μου  , τα χειροποίητα, για να τα εμπλουτίσω με τα αγνά μου και ειλικρινή συναισθήματα....Ο γάμος έγινε στο Ηράκλειο.Μείναμε σ'ενα όμορφο ξενοδοχείο κοντά στο λιμάνι και απολαύσαμε καφέ και φαγητό σε όμορφες γωνιές της παλιάς πόλης.

Όλα ήταν τέλεια. Περάσαμε υπέροχα.
Ως εδώ παίζει το καλό.

Αγαπημένα

 

 

Είναι κάτι στιγμές....Κώστας Καράλης...

 

 Η πιο όμορφη θάλασσα

Μια απρόσμενη επίσκεψη

Σήμερα επισκέφτηκε το ταπεινό μου μπλοκοσπιιτάκι ένας φίλος της παιδικής μου ηλικίας. Είχαμε χαθεί , έτσι είναι η ζωή, και μια τυχαία αναζήτηση τον έφερε στην πόρτα μου. Απ' ότι κατάλαβα πρέπει να με τίμησε με το ενδιαφέρον του για τις αναρτήσεις μου , αλλά συγκινήθηκε ιδιαίτερα από την ΚΟΥΚΛΑ.
Του θύμισε τη δική του παιδική ηλικία:

Η εικόνα του φόντου μου

Αυτή η υπεροχη εικόνα που έχω για φόντο στο σπιτάκι μου είναι δανεισμένη από

ΑΣΠΑΣΙΑ ΜΠΙΚΑΚΗ Η βελόνα είναι το πινέλο μου, τα νήματα τα χρώματά μου!

Μια αυθεντική Κρήτη αποτυπωμένη ολάκερη πάνω σε πίνακες κεντημένους στο χέρι, έτσι όπως την είδαν τα μάτια της «Χανιώτισσας ναϊφ», όπως την ονόμασαν, καλλιτέχνιδας Ασπασίας Μπικάκη, που γεννήθηκε στο Σφακοπηγάδι Κισσάμου: «Ανακάλυψα από πολύ νωρίς ότι διέθετα μια απίστευτη ικανότητα να ζωγραφίζω με τα κάρβουνα το κάθε τι που έβλεπα.

Ο πατέρας μου

Σαν σήμερα πριν πολλά χρόνια έφυγε ο πατέρας μου από την εδώ ζωή του.

 Έφυγε ξαφνικά, πίνοντας το καφεδάκι του σε συγγενικό σπίτι.Μου είπε τότε κάποιος: έφυγε όρθιος όπως του ταίριαζε.

 Ο πατέρας μου ήταν ο Σ. Τ. Γεννήθηκε το 1900.Ορφάνεψε από μητέρα στα 7 του χρόνια. Μεγάλωσε με τα μεγαλύτερα αδέλφια το Πέτρο και Βασίλη με τη φροντίδα του πατέρα του. Δεν είδα πιο αγαπημένα αδέλφια ως το τέλος της ζωής τους. Ο πατέρας μου δεν έλεγε ποτέ :ο αδελφός μου. Έλεγε πάντα Ο Πέτρος μας, ο Βασιλάκης μας.

Αυτός ο πατέρας με μεγάλωσε με πολλές αρχές. Μ' έμαθε ν' αγαπώ και να σέβομαι την οικογένειά μας και τους συγγενείς μας. Να προσεύχομαι πρώτα για το καλό του κόσμου όλου και μετά για μας. Δε θα ξεχάσω ποτέ δυο φράσεις που συχνά έλεγε:
Ανεμομαζώματα... ανεμοσκορπίσματα...........
Το δουλευτή σου πλήρωσε και ψυχικά μην κάνεις…..
Αυτός ο πατέρας είναι πάντα ζωντανός για μένα.

Αφιέρωση σε όλα τα μέλη του μπλοκόσπιτού μου.

Αφιερώνω σε όλα τα μέλη του μπλοκόσπιτού μου:

  και σε όλα τα μπλοκοσπιτάκια με τα οποία έχω επικοινωνία


 το παρακάτω γούρι και εύχομαι να έχουν υγεία, αγάπη και ευημερία. Εκφράζω ακόμη ένα μεγάλο ευχαριστώ σε κάθε μέλος ξεχωριστά για την τιμή που μου έκανε να επισκεφτεί το νεόδμητο σπιτάκι μου.

Συμμετοχή στο Χριστουγεννιάτικο διαγωνισμό της Σόφης!

Στο παρά πέντε; Μπορεί να μην προλάβω, αλλά δεν πειράζει.Καλά να είμαστε.Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό και καλές γιορτές να έχουμε όλοι.
Στέλνω κι εγώ ένα γούρι που έφτιαξα.

Συμμετοχή στο Χριστουγεννιάτικο διαγωνισμό της Σόφης!

Η κούκλα.

Παρούσα...

Στα πέντε μου χρόνια ταξίδεψα για πρώτη μου φορά στην Αθήνα.  Δεν ήταν ταξίδι αναψυχής. Οι καιροί εκείνοι δεν επέτρεπαν τέτοιου είδους πολυτέλειες. Χρειάστηκε να κάνει κάποια εγχείρηση η μεγαλύτερη αδελφή μου και η μαμά προτίμησε να με πάρει μαζί της για να μην αφήσει πολλούς μπελάδες στην αδελφή της, την αγαπημένη μου θεία Κούλα.

Η μαμά είχε μια αδελφή στην Αθήνα , τη θεία Σοφία, που είχε τρία κορίτσια στη δική μου ηλικία κοντά, και μας φιλοξένησε.

Εκεί στο σπίτι της θείας  έπαιξα για πρώτη φορά με αληθινές κούκλες. Μέχρι τότε έπαιζα με κουκλίτσες,  που μου έφτιαχνε η μανούλα μου, από ύφασμα .

Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ (των αγγέλων)

Στα μέλη του ιστολογίου μου έδωσα την επωνυμία:

Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ (των αγγέλων).

Δεν είναι τυχαία αυτή η επιλογή. Όταν μπαίνω στα "σπίτια " σας και τριγυρνώ και χάνομαι με τις ώρες ανάμεσα στα έργα σας, αισθάνομαι ότι μόνο αυτός ο χαρακτηρισμός σας ταιριάζει. 

Σας ευχαριστώ για τη χαρά , που μου δίνετε, για όσα με μαθαίνετε. 

Να είστε καλά και τα αγγελικά σας χεράκια να δημιουργούν και να σκορπούν χαρά γύρω τους.

 

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ

ΚΥΡΙΕ, βοήθησε με να αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα όσα θα μου φέρει ή σημερινή ήμερα. Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο θέλημα Σου.

Στην κάθε ώρα αυτής της ημέρας φώτιζε με και δυνάμωνε με για το κάθε τι.
Όποιες ειδήσεις κι αν λάβω στο διάστημα της σημερινής ημέρας, δίδαξε με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την πεποίθησι ότι προέρχονται από το άγιο θέλημα Σου.

Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου σε όλα τα έργα μου και τα λόγια μου.

Σ' όλες τις απρόοπτες περιστάσεις μη με αφήσεις να ξεχάσω, ότι τα πάντα προέρχονται από Σένα.

Δίδαξε με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογενείας μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μην συγχύσω και στενοχωρήσω κανένα.

ΚΥΡΙΕ, δος μου την δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής καθ' όλη την διάρκεια της.

Καθοδήγησε την θέλησή μου κα δίδαξε με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και να αγαπώ.

ΑΜΗΝ.

Η γιαγιά Στερεή

Η γιαγιά Στερεή είναι η μητέρα του συζύγου μου. Από την πρώτη στιγμή που τη γνώρισα την είπα αβίαστα μαμά. Ποτέ δε δίστασα να την αποκαλέσω έτσι. Μπορεί να κάλυπτε μια εσωτερική μου ανάγκη.

 Είναι αλήθεια ότι τη δική μου μητέρα δεν την χόρτασα, δεν την χάρηκα*. 

Οι δασκάλες μου

                         

Η γιαγιά Στερεή

Γιαγιά Στερεή!
Έφυγες ήσυχα, ανώδυνα ειρηνικά.
Έζησες μια ζωή ταπεινή, αξιοπρεπή, αθόρυβη.
Δε γνώρισες πόνο και κάθε δυσκολία την αντιμετώπιζες στωικά.

Ήξερες να χαίρεσαι με πράγματα απλά, καθημερινά……
Ένας καφές, με καλή παρέα ήταν μια πραγματική απόλαυση για σένα.
Ξέχασες να πάρεις μαζί σου το πλεκτό σου……..

Το άφησες ατέλειωτο , εδώ και δυο χρόνια, κι η περηφάνια σου δε σ’ άφηνε να δεχτείς πως δεν μπορείς να το συνεχίσεις, λέγοντας καθημερινά: σήμερα δεν πλέκω………είναι μεγάλη γιορτή.
Σίγουρα οι μέρες σου όλες , εκεί ψηλά είναι όλες γιορτινές , με μελωδίες αγγελικές.

Ο επίλογος της ζωής σου γράφτηκε με τα ίδια χρώματα , που κυριάρχησαν στην πορεία των 94 χρόνων
, που έζησες σ’ αυτόν τον «ψεύτη» κόσμο.

Παρέα με τη Ρέα

Με φωτεινό χαμόγελο

Κοντά στο τέλος

 Η γιαγά Στερεή με δίδαξε πολλά. Μη φανταστείτε με λόγια. Όχι, δε μου έδινε συμβουλές. Με δίδαξε με τον τρόπο που αντιμετώπιζε τη ζωή. Ήταν υπομονετική και  ποτέ δε βιαζόταν. Ό τι έκανε ήταν τέλειο. Τέλεια στο μαγείρεμα, τέλεια στο πλεκτό.
Δεν έκανε ποτέ δυο δουλειές μαζί (καλή ώρα όπως εμένα, που έχω τσικνίσει.....πολλά φαγητά λόγω σύγχρονης απασχόλησης με δυο τουλάχιστον αντικείμενα).



Πώς μου ήρθε να μάθω κέντημα ποδοκίνητης μηχανής; 
Έχει ενδιαφέρον.

Μόλις πήραμε τη σύνταξη με το σύζυγο ήρθαμε στο χωριό . Η πεθερά μου έπλεκε δαντέλες, ατραντέδες  και εγώ έπρεπε να τα ενώνω στο ύφασμα. Αυτή όμως η εργασία ήταν χρονοβόρα και με είχε κουράσει λίγο γιατί δε μου άφηνε χρόνο να πλέξω με το βελονάκι. Το πλέξιμο με το βελονάκι μου άρεσε πάρα πολύ και  έχω μεγάλη επιδεξιότητα στο να αντιγράφω σχέδια από περιοδικά. Καμιά φορά μάλιστα δημιουργώ και δικά μου , αν χρειάζεται.

Μια μέρα ρώτησα μια κεντήστρα (έτσι λένε εδώ όσες κυρίες κεντούν στη μηχανή επαγγελματικά) πόσο χρόνο θα χρειαζόταν να ολοκληρώσει μια εργασία , που εγώ χρειάστηκα ένα ολόκληρο χρόνο να την τελειώσω. Η απάντηση ήταν ότι αυτή με τις ίδιες ώρες που αφιέρωνα εγώ θα χρειαζόταν ένα μήνα.

Ένα μήνα! Κι εγώ έκανα ένα χρόνο; Τότε έγινε το κλικ. Θα μάθω μηχανή είπα. Γέλασαν όλοι στο σπίτι. Όχι, θα μάθω.

Αναζήτησα πληροφορίες. Τι χρειαζόμουν; Είχα και ένα περιοδικό, νομίζω το ΕΚΕΙΝΗ, που είχε δημοσιεύσει κάποτε μαθήματα για εκμάθηση κεντήματος μηχανής. Διάβασα προσεκτικά  και πήρα πληροφορίες για ό τι με ενδιέφερε.

Μηχανή «της χειρός»

Έπρεπε να βρω μηχανή  παλιά singer. Βρήκα από αγγελίες. Μεγάλη ιστορία. Κάποτε θα μιλήσω γι’ αυτό. Άρχισα να αναζητώ δασκάλα. Βρήκα την καταλληλότερη .