"ΟΥΔΕΝ ΚΑΚΟΝ ΑΜΙΓΕΣ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ ΚΑΛΟΝ ΑΜΙΓΕΣ ΚΑΚΟΥ" (ρήση Στωικών Φιλοσόφων)

Ήμουν , ήμασταν μες την καλή χαρά. Θα πηγαίναμε στο γάμο του αγαπημένου μας βαφτιστηριού. Ετοίμασα τα δώρα μου  , τα χειροποίητα, για να τα εμπλουτίσω με τα αγνά μου και ειλικρινή συναισθήματα....Ο γάμος έγινε στο Ηράκλειο.Μείναμε σ'ενα όμορφο ξενοδοχείο κοντά στο λιμάνι και απολαύσαμε καφέ και φαγητό σε όμορφες γωνιές της παλιάς πόλης.

Όλα ήταν τέλεια. Περάσαμε υπέροχα.
Ως εδώ παίζει το καλό.


Την επομένη του γάμου μαζί με καλούς μας φίλους οργανώσαμε μια εκδρομούλα στη λίμνη Ζαρός.
Από πολύ καιρό ήθελα να πάω σ' αυτό το μέρος. Κάποτε θα πήγαινα με ομαδική εκδρομή, αλλά κάποιο πρόβλημα από αυτά που λέμε: ανωτέρα βία...... εμπόδισε τη συμμετοχή μου.
Με πολλή χαρά ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας. Η διαδρομή ήταν θαυμάσια και όταν φτάσαμε το θέαμα της λίμνης ήταν μαγευτικό.
Κι εδώ μπαίνει στο σκηνικό το κακό..........
Κατεβαίνω με χαρά και με λαχτάρα πρώτη πρώτη από το αμάξι...... και χωρίς να καταλάβω τι έγινε βρέθηκα σωριασμένη κάτω, με σπασμένο πόδι, διπλό κάταγμα κνήμη και περόνη, ( στο ίδιο σημείο που το είχα ξανασπάσει πριν 7 χρόνια).
Μετά από την αυτονόητη περιπέτεια, που ακολούθησε βρέθηκα το ίδιο βράδυ στο χειρουργικό τραπέζι.
Τώρα βρίσκομαι στο στάδιο  της ανάρρωσης και καθημερινά ανακαλύπτω τα καλά της περιπέτειάς μου:
-Παίρνω μαθήματα υπομονής.
- Διαπιστώνω ακόμη μια φορά πόσο καλές φίλες έχω.
-Θα ασχοληθώ και πάλι με το μπλοκοσπιτάκι μου, που για πολύ καιρό το άφησα  αφρόντιστο.