Σκέψεις....φθινοπωρινές... 
Μη φοβάσαι το φθινόπωρο.., είναι εποχή συγκομιδής και απολογισμού των εποχών που πέρασαν. Απόλαυσε την ομορφιά των φυλλοβόλων, σε λίγο η γη θα δεχτεί τα λυτρωτικά δάκρυα των ουρανών κι ο χειμώνας που αναμένεις φιλικός θα είναι......

Ένα κιούπι λέει την ιστορία του.

Μόλις με καθάρισε η Σοφία

   Βλέπετε το αφτί που μου λείπει;; 

Πολύ όμορφο το λουλούδι , αλλά για λίγο καιρό....

Ο βασιλικός είναι πολύ ωραίος, αλλά όχι για πολύ....Η γιαγιά Στερεή κάθεται κοντά μου και χαϊδεύει τη Ρέα.

Η μεταμόρφωσή μου(κατά την κ.Σοφία)

             Τώρα δε φαίνομαι πλέον σαν σακατεμένο....

Μου έβαλε και κάτι ξύλα ξερά.....για ντεκόρ (χαχαχα!)

Καμαρώνω δίπλα στο τελευταίο της απόκτημα (από το Μοναστηράκι....)

Με λένε κιούπι, ετυμολογικά κατάγομαι από την Τουρκία, εκεί με λένε :küp. Στα ελληνικά ονομάζομαι : μικρό πιθάρι. Πατρίδα μου είναι η Κρήτη. Δε θυμάμαι σε ποιο εργαστήρι αγγειοπλαστικής γεννήθηκα.. Το αφεντικό μου με αγόρασε το 1943.

ΠΕΡΙΑΥΤΟΛΟΓΩΝΤΑΣ....

Με λένε Σοφία, σύζυγος δια βίου, συνταξιούχος εκπαιδευτικός πλέον και απλή νοικοκυρά .Δεν είμαι τίποτα το ιδιαίτερο, το μόνο διακριτικό μου η τρέλα μου με ό τι έχει σχέση με βελόνα και κλωστή. 
"Κουβαρίστρες, βελονάκια, ψιλολόγια ένα σωρό". Χαίρομαι να ψάχνω για ιδέες, να δημιουργώ και να χαρίζω ....Παίρνω βέβαια κι εγώ τον οβολό μου, που είναι η χαρά της δημιουργίας, της προσφοράς και της αγάπης των άλλων .Ελάτε λοιπόν να μοιραστούμε και να ανταλλάξουμε ιδέες και πραμάτειες.

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ...

Τώρα που το μυαλό άρχισε να φυραίνει ,πήραν τα σκήπτρα τα χεράκια μου. Καιρός δεν ήταν; Πολλές φορές σκέπτομαι ότι αν ο Θεός μου αφήσει γερά τα χέρια μου και κάποιο υπόλοιπο μυαλού, θα είμαι ευχαριστημένη.

Όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι

Εσείς τώρα θα λέτε με το νου σας: Τι τα κάνει όλα αυτά τα μικροπράγματα που φτιάχνει; Καλά τα εργόχειρα, αλλά τα άλλα τα μικρά; Τόσες  φραουλίτσες, τόσα μήλα, τόσες καρδούλες, ποντικάκια, γατάκια, πουλάκια …..κι ακόμη πού είσαι…

Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν

Το γεφύρι της Άρτας

Μην παραξενευτείτε με τον τίτλο της ανάρτησής μου γιατί δεν είναι τυχαίος.  γνωστόν τοις πάσι ότι είμαι  ανειδίκευτος  εργάτης στην κατασκευή και του πιο απλού μπλοκόσπιτου. Το γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους η ευγενική και ακούραστη Λίνα, που με έχει βοηθήσει σε όλα.

Μια διευκρίνιση

Κάθε φορά που κάνω μια ανάρτηση , που την πήρα από αλλού, αναφέρω την πηγή προέλευσης. 
Νομίζω ότι έτσι είμαι συνεπής προς όλους και προς τον εαυτό μου.

ΝΑ ΣΥΣΤΗΘΩ

Με λένε Σοφία. Ήμουν δασκάλα. Υπηρέτησα στις Κυκλάδες, στην Αθήνα και στη Γερμανία. Είμαι συνταξιούχος εδώ και πολλά χρόνια. έχω τρέλα με τα εργόχειρα και όλα τα σχετικά. Μαθαίνω.... Δεν ξέρω πολλά. Έχω όμως αγάπη για όλα αυτά και με παρασύρουν μακριά από τη, συχνά, ζοφερή πραγματικότητα. Ας πούμε ότι είναι το όχημά μου για να φεύγω........

Μια ζωή μετέδιδα τη γνώση και συγχρόνως κατακτούσα σταγόνες από τους ωκεανούς της. Πώς μπορώ τώρα να ξεκόψω; Αδύνατον. Μεγάλο κουσούρι η συνήθεια. 

Ότι έχω μάθει θα το ανεβάζω εδώ με ένα και μοναδικό σκοπό: Μπορεί για κάποια να φανεί χρήσιμο.

Ημεγάλη μου αγάπη η ποδοκίνητη μηχανή.

Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;

Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή; ;;;;;όχι, βέβαια. Εξάλλου Μάρτη γεννήθηκα. Πώς βρέθηκα  εδώ στον κόσμο των Μπλόκερ; Δε με φτάναν οι εξερευνήσεις στο διαδίκτυο ; Δε βαρέθηκα να κόβω και να ράβω; Ανήσυχος κριός, πού να σταματήσει τόσο παρορμητισμό ;

Κάτι καινούριο πάντα αναζητώ…. και φαίνεται το βρήκα. Και όχι μόνο το βρήκα, αλλά μ’ αρέσει κιόλας.

Ιδέα δεν είχα για το χώρο. Μπουσουλώντας πάω και ενοχλώντας με τις ερωτήσεις μου άλλους μπλόκερ. Να είναι καλά… Πρόθυμα με βοηθούν και δε γελούν , τουλάχιστον φανερά, με την άγνοιά μου.

Όμως όλο και κάποιο  βηματάκι κάνω. Πιστεύω θα τα καταφέρω.