Ένα παζάρι με μεράκι

Το σχολείο της γειτονιάς μου διοργάνωσε ένα πασχαλιάτικο παζάρι.

Γενικό το πρόβλημα στο blogger

 Τελικά το πρόβλημα διορθώθηκε. Είχα την εντύπωση ότι έφταιγα εγώ , αλλά η υπέροχη ΛΙΝΑ  μου έγραψε ότι:
 " ...... είναι γενικό το πρόβλημα στο blogger, .....................................Λογικά, θα διορθωθεί σύντομα, εμείς δεν μπορούμε μέχρι τότε να κάνουμε κάτι."

¨Εχω πρόβλημα

Από σήμερα το πρωί δε βλέπω τους αναγνώστες μου(Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ αγγέλων). Παρακαλώ, να μπείτε στο μπλοκόσπιτό μου και να μου πείτε αν εσείς τους βλέπετε.
Σας ευχαριστώ.

Λεμονάκι μυρωδάτο

Σίγουρα θα υποθέσατε, φίλες και φίλοι, ότι θα αναδημοσιεύσω κάποια είδηση για τις ευεργετικές ιδιότητες του λεμονιού.
Όχι, αυτά μπορείτε να τα βρείτε χωρίς τη βοήθειά μου.
Μπορεί αυτό που θα σας πω να το γνωρίζετε ήδη, αλλά για μένα είναι μια μικρή ανακάλυψη.

Η σκυλίτσα μου η Ρέα

Πρώτη μέρα στο σπίτι (01/11/2008)

Τόσο μικρούλα!!!

Χωρίς λόγια...

Θαρραλέα!!!!

Η Ρέα είναι ένα σκυλάκι,
που  ο γιατρός το χαρακτήρισε ως  Τσιουάουα,
 αλλά όχι καθαρόαιμο.
Μου την έφεραν όταν ήταν 2 μηνών και ήταν
 τόσο μικρούλα που τη έβαζα στην τσέπη μου,
όταν πηγαίναμε περίπατο.

 

Μαζί κεντάμε

Στην αρχή όλα ήταν πρωτόγνωρα για μένα και δύσκολα.
Δεν είχα ποτέ άλλοτε κατοικίδιο.  Αγαπούσα τα ζώα πάντα,
αφού στο πατρικό μου είχαμε απ’ όλα.
 Ποτέ δεν είχα σκεφτεί να αποκτήσω ένα.

Λατρεύει τη Μαρία

Μαζί στον πρωινό περίπατο

Ποτέ μη λες ποτέ …..το έμαθα καλά αυτό.

Πώς μου ήρθε έτσι ξαφνικά να θέλω ένα κατοικίδιο και
μάλιστα χωρίς  υποστήριξη σ’ αυτό το θέμα από το σύζυγο;

Όταν κουράζεται την παίρνω αγκαλιά

Δεν ήταν τυχαίο γεγονός. Το ήθελα για συντροφιά κυρίως  στον περίπατο που κάνω καθημερινά για μία ώρα. Περπατούσα μόνη μου και σκέφτηκα ότι αν είχα ένα σκυλάκι θα ήταν πολύ καλή παρέα.

Μετά τον περίπατο ξεκουράζεται.....

Η υποδοχή της Ρέας στο σπίτι ήταν αρνητική από τη γιαγιά και το σύζυγο. Αυτό όμως δεν κράτησε πολύ. Μέσα σε δυο ώρες τους κέρδισε όλους. Τόσο μικρούλα, τόσο ανυπεράσπιστη,  τόσο γλυκούλα.

Τη Ρέα την αγαπάνε όλοι. Είναι  ζωηρούλα,  κοινωνική, πρόσχαρη, φωνακλού, αγαπησιάρα.

Είναι πλέον ένα αγαπημένο μέλος της μικρής μου οικογένειας. Το αστείο είναι ότι αγαπάει περισσότερο το σύζυγο από εμένα.

Το χαμόγελο της φύσης

Η φύση μας χαμογελά. Κι αυτό το χαμόγελο είναι αγνό και δε ζητά ανταλλάγματα. Ακολουθεί και σέβεται τους συμπαντικούς νόμους. Κάθε δημιούργημά της είναι ένα χαμόγελο. Μυριάδες χαμόγελα της φύσης γύρω μας κι εμείς τα αγνοούμε, τα προσπερνάμε...... Τυλιγόμαστε στην ομίχλη της γκρίνιας μας και της απαισιοδοξίας. Κι όμως .....αν μπορούσαμε να τα δούμε θα χαμογελούσαμε κι εμείς μαζί της .Δε θα αρχίσω να καταγράφω τα μυριάδες μηνύματα χαράς που μας περιβάλλουν.
Ας μπω όμως στο θέμα:
Έχω μεγάλη αγάπη για ένα όμορφο αναρριχόμενο λουλούδι, που λέγεται στεφανωτή.

Η στεφανωτή του κήπου μου.

Έχω φυτέψει πολλές στεφανωτές . Όταν είναι ανθισμένες η ομορφιά τους και το άρωμά τους δεν περιγράφονται. Κάθε χρόνο κάνουν και καρπούς, που μοιάζουν με αβοκάντο και έχουν μέσα τους σπόρους.
Φέτος όμως δεν είδα καθόλου καρπούς και λίγο είχα στενοχωρηθεί, γιατί τα σποράκια τα δίνω στις φίλες μου και δημιουργούν τα δικά τους φυτά.

Έχω και μια νεαρή στεφανωτή από την οποία δεν έχω και μεγάλες προσδοκίες.
Σήμερα όμως είχα μια πολύ ευχάριστη έκπληξη από τη νεαρή στεφανωτή. Απορώ πώς δεν το είχα δει τόσο καιρό.
Η στεφανωτή είχε καρπούς και μάλιστα ο ένας είναι αρκετά μεγάλος. Χάρηκα τόσο πολύ. Μπορώ να πω ότι

αυτό το χαμόγελο της φύσης μου έφτιαξε τη μέρα μου.

Οι καρποί

Προσθήκη λεζάντας

ΝΤΟΜΑΤΟΠΟΛΤΟΣ