Γεια σας, φίλες και φίλοι. Χάθηκα,  ε; Έχω κάποιο πρόβλημα εδώ και καιρό , που με αποθάρρυνε στο να δημοσιεύω.  Το πρόβλημά μου είναι το εξής: οι δημοσιεύσεις μου δε φαίνονται και το blogg μου φαίνεται ανενεργό.  Αν μπορείτε να με βοηθήσετε, απλά γράψτε δυο λόγια σ αυτη μου την ανάρτηση. Σας ευχαριστώ  εκ των προτέρων.

"Αργία μήτηρ πάσης κακίας": Τα σχολιανά μου έργαΧθες μιας και ήταν μεγάλη γ...

"Αργία μήτηρ πάσης κακίας":  Τα σχολιανά μου έργα

Χθες μιας και ήταν μεγάλη γ...:  Τα σχολιανά μου έργα Χθες μιας και ήταν μεγάλη γιορτή, η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, δεν μπορούσα να κεντάω στη μηχανή. Το έχω ως αρχή αυ...

Μια όμορφη σύμπτωση.

Μια όμορφη σύμπτωση. Χθες τελείωσα το κέντημα που είχα στη μηχανή. Επειδή έχω πολλά μικρά πλεκτά σεμεδάκια και επειδή σέβομαι τις ώρες που χρειάστηκαν για να γίνουν , άλλα από χέρια αγαπημένα και άλλα από εμένα, έχω αρχίσει εδώ και καιρό να τα φέρνω πάλι στο προσκήνιο με ένα άλλο τρόπο. Σήμερα λοιπόν που γιορτάζω το τραπεζοκαρέ στρώθηκε στο τραπέζι. Ένα δωράκι αγάπης από μένα για μένα. Ωραία σύμπτωση. 😀😀

 Τα σχολιανά μου έργα

Χθες μιας και ήταν μεγάλη γιορτή, η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, δεν μπορούσα να κεντάω στη μηχανή. Το έχω ως αρχή αυτό. Από τη μάνα διδαχή αλησμόνητη, όπως και τόσες άλλες. Κι όσο περνούν τα χρόνια τόσο τις θυμάμαι και τις σέβομαι. Βρήκα λοιπόν την ευκαιρία να βγάλω πάλι στη μέση τα σύνεργα της ζωγραφικής. Θα μπορούσα να ασχοληθώ με κάποιο ψευδοκόσμημα, αλλά δεν..... Εξαλλου αυτά προτιμώ να τα φτιάχνω τα βράδια για να αντέχω τις ειδήσεις και τις πολιτικές συζητήσεις, που μόνιμα επιλέγει ο σύζυγος . Κι εγώ χατίρια δε χαλώ.... Οπότε ήταν η καλύτερή μου. Και έφτιαξα την καλημέρα και αυτό το καντράκι με τα λουλούδια. Δυστυχώς μόνο λουλούδια ζωγραφίζω.....😀😀😀

 
 

 Σκέψεις....φθινοπωρινές... 
Μη φοβάσαι το φθινόπωρο.., είναι εποχή συγκομιδής και απολογισμού των εποχών που πέρασαν. Απόλαυσε την ομορφιά των φυλλοβόλων, σε λίγο η γη θα δεχτεί τα λυτρωτικά δάκρυα των ουρανών κι ο χειμώνας που αναμένεις φιλικός θα είναι......

Επιστροφή....
Γεια σας και χαρά σας φίλες και φίλοι .
Εδώ και δυο χρόνια έχω εγκαταλείψει τη δραστηριότητά μου στο blog μου: http://balomata.blogspot.gr.
Ο βασικός λόγος είναι ένα ατύχημα που είχα στις 29 Ιουνίου 2014.  δόξα τῷ Θεῷ  ήταν κάτι που ξεπεράστηκε σιγά σιγά.
Ο δεύτερος λόγος είναι το ότι κάποιο τεχνικό πρόβλημα υπάρχει με το  http://balomata.blogspot.gr, που δεν μπόρεσα, παρ όλες μου τις προσπάθειες να επιλύσω.
Το πρόβλημα είναι ότι θα κάνω τώρα αυτή την ανάρτηση και οι φίλοι μου δεν ενημερώνονται.
Ίσως κάποια ή κάποιος φίλος, που γνωρίζει, να με βοηθήσει,
Στο διάστημα αυτό των δυο χρόνων ασχολήθηκα πολύ με διάφορες κατασκευές.
Σκοπεύω σιγά σιγά να τα μοιραστώ και πάλι μαζί σας.

Το "τραυματισμένο" κασπώ

Πριν την "επέμβαση"

Από το πλάι

Μετά την "επέμβαση"

 Ήταν μια φορά ένα όμορφο κασπώ, που το αγαπούσα ιδιαίτερα.Ήρθε όμως κι αυτού η κακή του ώρα και τραυματίστηκε. Το τραύμα δεν ήταν μεγάλο, αλλά εμφανέστατο. Μπήκε  στην αποθήκη,χωρίς να ξέρω το γιατί. Πέρασαν τα χρόνια και ξαφνικά...με έπιασε μια μανία να υπηρεήσω τηνν ιδέα της ανακύκλωσης.

Κατέβηκαν από το ράφι

Το αντικολλητικό ταψάκι μεταμορφώθηκε.

Με ντεκουπαζ και ζωγραφική

Το παλιό βάζοτης γιαγιάς.

Διάφορες τεχνικές.

Γυάλινο κηροπήγιο

Ντεκουπάζ

Εφαρμογές της τέχνης macrame σε βραχιολάκια.

Βραχιλάκι με ένα παλιό κουμπί.

Βραχιλάκια για σχολικό παζάρι

Για ένα ξεχωριστό γάμο.

Τα γλυκά μέσα στο δίσκο

Σε συνοδεύει η μουσική στο γάμο το δικό σου, ας μείνει μόνιμη η χαρά στο νέο σπιτικό σου.

Παντρεύτηκε το βαφτηστήρι μας. Να ζήσουν τα παιδιά και να ευτυχήσουν.
Ένα δώρο , όσο καλό κι αν είναι ποτέ δε με εκφράζει.Θέλω να βγάλω και τα συναισθήματά μου στην επιφάνεια.
Ένα μόνο δρόμο έχω, τώρα τελευταία, που με βοηθάει να εκφραστώ.
Δημιουργώ με τα χέρια μου, απλά και ταπεινά πράγματα, όχι τίποτα καλλιτεχνήματα, αλλά αποπνέουν την αγάπη μου.
Να λοιπόν τι έφτιαξα γι' αυτόν τον ξεχωριστό γάμο:

Βοήθεια για ρουμάνικο λασέ...

Η βελονιά που δε θυμάμαι είναι μέσα στο φύλλο.

Πριν πολλά χρόνια είχα ξεκινήσει μαθήματα ρουμάνικου λασέ.
Για κάποιο λόγο, που δε θυμάμαι δεν ολοκλήρωσα ποτέ το έργο μου, αν και είχα προχωρήσει πολύ καλά.
Τώρα , μιας και είμαι καθηλωμένη στην καρέκλα με σπασμένο πόδι,αποφάσισα να το συνεχίσω.
Υπάρχει όμως μια βελονιά, που δεν μπορώ να τη θυμηθώ. Κοίταξα παντού, αλλά δε βρήκα απάντηση.
Μπορεί μήπως κάποια φίλη να με βοηθήσει;

Δυο κουτιά ...σε άλλη διάσταση....

Το μπλε κουτί,ανοιχτό.

Το μπλε κουτί , κλειστό.

Η μεταμόρφωση της κατσαρόλας.

Την πέρασα με αστάρι και ακρυλικό χρώμα

Έγινε και μια προσπάθεια παλαίωσης

Ντεκουπάζ, σκιάσεις, λουστράρισμα.

Έχω μια κατσαρόλα από μαντέμι, που με υπηρέτησε για πολλά χρόνια, αλλά τα "έφαγε τα ψωμιά της" . Το σχήμα της ήταν αναλλοίωτο και καλλίγραμμο. Οι φθορές ήταν μικρές, ραγάδες και εκδορές, οπότε ακατάλληλη για χρήση.
Αντί να την πετάξω, δεν ξέρω γιατί, την έβαλα στην αποθήκη. Κάτι μέσα μου μου έλεγε: θα τη χρειαστείς.

Το σπίτι γίνεται γκαλερί

Πρόσκληση σε δείπνο.

Στο φιλόξενο σπίτι της Γεωργίας

Όλα τα φαγητά είναι παραγωγή της Γεωργίας

Η Ρένα, η Γεωργία, η Ιουλία.

Η Ιουλία, η Γεωργία κι αγώ(δεξιά)

Η Ρένα, η Κωνσταντίνα, η Γεωργία

Η Ρένα και η Γεωργία στην προετοιμασία

Κάθε γωνιά  έχει χρώμα και συναίσθημα.

Κάθε αντικείμενο έχει δεχτεί παρέμβαση της οικοδέσποινας.

Ο Χριστός , έργο της Γωργίας

Ο καθρέφτηςδιακοσμήθηκε επιμελώς.

Δε μεγαλώνει μόνο το χώρο υποδέχεται με ζεστασιά όποιον μπαίνει.

Εντυπωσιακή η έκφραση του Χριστού.

Η κασέλα δεν είναι μόνο χρηστική, αλλά και κόσμημα, δια χειρός Γεωργίας.

Ποτήρια ζωγραφισμένα με χρυσό.

Καθένα διαφορετικό...

Τα ροζ τριαντάφυλλα μοιάζουν αληθινά

Το εικονοστάσι.

Η Γεωργία είναι συνταξιούχος  νηπιαγωγός και υπηρέτησε ως διευθύντρια στο 2ο Βρεφονηπιακό σταθμό Έδεσσας. Αργότερα έγινε διευθύντρια στο Βρεφονηπιακό Σταθμό Παλαικάστρου, απ' όπου και συνταξιοδοτήθηκε.Τώρα διαμένει στο Παλαίκαστρο, όπου συντηρεί οικογενειακή επιχείρηση, είναι αεικίνητη, ακούραστη, αστείρευτη πηγή ιδεών και εμπνεύσεων.Έχει ζώα, ελιές και  δεν κάνει λιγότερα από μια επαγγελματία αγρότισσα.
Τα ταλέντα της είναι πολλά.Και κάθε τόσο κάτι νέο μαθαίνει.Όμως το μεγάλο της χάρισμα , για μένα, είναι η ζωφραφική και εδιικότερα η Αγιογραφία.

Το παλιό λιοτρίβι....

Ο Γιάννης και η Μαρία.

Το σπίτι είναι γωνιακό, στον κεντρικό δρόμο..

Ξεκινάω σήμερα ένα νέο θέμα"ΣΠΙΤΙΑ ΜΕ ΑΠΟΨΗ"
Το πρώτο σπίτι. που θα σας παρουσιάσω βρίσκεται στο Παλαίκαστρο Σητείας και είναι το σπίτι του Γιάννη και της Μαρίας. Είχαν ένα παλιό λιοτρίβι και ιδού......

Η Μαρία

Μια υπέροχη γωνιά, κάτω από τη σκάλα.

Τα παλιά σκαμνάκια εωσωματώθηκαν στο χώρο με διάφορες τεχνικές.

Λεπτομέρεια  ντεκουπάζ στο σκαμνί.

Ανεβαίνοντα; τη σκάλα το εικονοστάσι.

Η γωνιά του καθιστικού

Προσθήκη λεζάντας

Κέντημα της Μαρίας.

Η παλιά ζυγαριά και οι πιπεριές από ύφασμα.

Το σκαμνάκι μεταμορφώθηκε με τεχνική παλαίωσης και ντεκουπάζ.

Το παλιό κιούπι έγινε βάζο.

Κατασκευές με βελονάκι διακοσμούν κάθε γωνιά.

Το ξεχασμένο βαρελάκι μεταμορφώθηκε με παλαίωση και ζωγραφική.

Μου αρέσουν τα σπίτια με άποψη. Τα σπίτια με άποψη αποπνέουν την προσωπική ματιά των ιδικτητών και κυρίως της οικοδέσποινας. Μου αρέσουν τα σπιτια , που η οπτική γωνία των δημιουργών τους φωτίζεται από χρώματα συναισθηματικά.Μου αρέσουν τα σπίτια που εκφράζουν την προσωπικότητα των ενοίκων.