"ΟΥΔΕΝ ΚΑΚΟΝ ΑΜΙΓΕΣ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ ΚΑΛΟΝ ΑΜΙΓΕΣ ΚΑΚΟΥ" (ρήση Στωικών Φιλοσόφων)

Ήμουν , ήμασταν μες την καλή χαρά. Θα πηγαίναμε στο γάμο του αγαπημένου μας βαφτιστηριού. Ετοίμασα τα δώρα μου  , τα χειροποίητα, για να τα εμπλουτίσω με τα αγνά μου και ειλικρινή συναισθήματα....Ο γάμος έγινε στο Ηράκλειο.Μείναμε σ'ενα όμορφο ξενοδοχείο κοντά στο λιμάνι και απολαύσαμε καφέ και φαγητό σε όμορφες γωνιές της παλιάς πόλης.

Όλα ήταν τέλεια. Περάσαμε υπέροχα.
Ως εδώ παίζει το καλό.

Το ξεχασμένο βαρελάκι.

 Η φίλη μου η Μαρία ανακάλυψε στην αποθήκη της ένα μικρό , ξύλινο βαρελάκι.
Αμέσως ενεργοποιήσαμε ιδέες για αξιοποίηση αυτού του ευρήματος, μιας και ταιριάζει τόσο πολύ με το περιβάλλον του σπιτιού της.

 Αποφασίσαμε : τεχνική παλαίωσης, σαν πρώτο στάδιο και μετά....βλέπουμε.
Η Μαρία έκανε όλη την επεξεργασία (τρίψιμο, βάψιμο, κέρωμα, βάψιμο, παλαίωση) και φτάσαμε στο τελικό βήμα.
Αν και καμιά από τις δυο μας δεν είναι της "ζωγραφικής" τολμήσαμε και ιδού το αποτέλεσμα.

Η μία πλευρά

Η πίσω πλευρά

Η πρόσοψη

Ένα βάζο στο πνεύμα της ανακύκλωσης

Οι εικόνες μιλούν μόνες....

Ένα κιούπι λέει την ιστορία του.

Μόλις με καθάρισε η Σοφία

   Βλέπετε το αφτί που μου λείπει;; 

Πολύ όμορφο το λουλούδι , αλλά για λίγο καιρό....

Ο βασιλικός είναι πολύ ωραίος, αλλά όχι για πολύ....Η γιαγιά Στερεή κάθεται κοντά μου και χαϊδεύει τη Ρέα.

Η μεταμόρφωσή μου(κατά την κ.Σοφία)

             Τώρα δε φαίνομαι πλέον σαν σακατεμένο....

Μου έβαλε και κάτι ξύλα ξερά.....για ντεκόρ (χαχαχα!)

Καμαρώνω δίπλα στο τελευταίο της απόκτημα (από το Μοναστηράκι....)

Με λένε κιούπι, ετυμολογικά κατάγομαι από την Τουρκία, εκεί με λένε :küp. Στα ελληνικά ονομάζομαι : μικρό πιθάρι. Πατρίδα μου είναι η Κρήτη. Δε θυμάμαι σε ποιο εργαστήρι αγγειοπλαστικής γεννήθηκα.. Το αφεντικό μου με αγόρασε το 1943.

Αγαπημένα

 

 

Είναι κάτι στιγμές....Κώστας Καράλης...

 

 Η πιο όμορφη θάλασσα

Η ανήσυχη κουμπάρα μου......

Η ανήσυχη κουμπάρα μου  στέλνει  φωτογραφίες  με μερικές από τις δημιουργίες  της  και μου τις χαρίζει  νοερά.

Λαμπάδα με την τεχνική ντεκουπάζ. Την έφτιαξα σήμερα.

Η λαμπάδα αφού διακοσμήθηκε.

Τη λαμπάδα αυτή την έδωσα στη βαφτιστήρα μου (ετών 10).

Ένα παζάρι με μεράκι

Το σχολείο της γειτονιάς μου διοργάνωσε ένα πασχαλιάτικο παζάρι.

Μια απρόσμενη επίσκεψη

Σήμερα επισκέφτηκε το ταπεινό μου μπλοκοσπιιτάκι ένας φίλος της παιδικής μου ηλικίας. Είχαμε χαθεί , έτσι είναι η ζωή, και μια τυχαία αναζήτηση τον έφερε στην πόρτα μου. Απ' ότι κατάλαβα πρέπει να με τίμησε με το ενδιαφέρον του για τις αναρτήσεις μου , αλλά συγκινήθηκε ιδιαίτερα από την ΚΟΥΚΛΑ.
Του θύμισε τη δική του παιδική ηλικία:

Η φίλη μου η Κωνσταντίνα.

Η κωνσταντίνα διακσμεί ένα κερί (με ντεκουπάζ)

Στεφανάκι ανοιξιάτικο

Σατέν κορδέλλες, χάντρες και φαντασία.

Έργα της Κωνσταντίνας.

Έργα της Κωνσταντίνας.

Ανακυκλώσιμα υλικά.

Μακραμέ και ένα κουμπί...για την Αντιγόνη..

Η Κωνσταντίνα είναι φίλη μου, συνάδελφος και πάρα πολύ νεότερή μου. Θα μπορούσε να είναι κόρη μου. Η διαφορά ηλικίας μας δεν εμπόδισε την ανάπτυξη μιας δυνατής φιλίας μεταξύ μας.